In de Joodse overlevering bestaat een verhaal over een beroemde rabbijn die de gewoonte had steeds opnieuw het scheppingsverhaal te lezen. Hij las de regels: `In den beginne schiep God den hemel en de aarde. De aarde nu was woest en ledig, en duisternis was op den afgrond; en de geest Gods zweefde op de wateren. En God zeide;’…. en daar stokte het lezen van de rabbijn. Hij verzonk in gedachten in een poging de diepte van deze woorden te peilen en steeds had hij daar zoveel tijd voor nodig, dat hij eigenlijk nooit verder kwam dan deze woorden.Lees meer …