Om Benna

De bus zwenkte naar rechts, schoot de berm in en stopte bij een eigenaardig bosje.Ik schrok op uit een dagdroom waarin twee teams in een soort televisieprogramma het tegen elkaar moesten opnemen doormiddel van een krachtproef. Ik zat in het team van Peter R. de Vries. Het was de bedoeling om zo snel mogelijk opiumwater te bereiden. Zoals ik dat gisteren een oude Bisnoiman had zien doen op het erf achter zijn lemen huis. Met een houtje wreef ik heftig hen weer in een ruitvormig houten bakje. “Dat moet sneller kunnen,” neuzelde Peter lijzig, “de anderen zijn al aan het filteren”. Opeens was ik blij dat ik de bus uit mocht.Lees meer …

Melted cheese

end-is-at-handWe zijn pas een dag in New York en hebben toch al twee potentiële bomaanslagen achter de rug.  De eerste vond plaats aan de vooravond van ons vertrek vanaf Schiphol. T. en ik stonden in gezelschap van onze koningin op de Dam tijdens de dodenherdenking van 4 mei. Tijdens de twee minuten stilte was er opeens die langgerekte schreeuw en in de ontstane paniek dreigden we onder de voet te worden gelopen. In een flits had ik mijn overlevingsplan klaar. We moesten ons tegen de gevel van MadameLees meer …

Malta

Als je naar Malta gaat en je bent een beetje geïnteresseerd in de zin van het leven, dan struikel je over de dikke wijven. Dat klinkt oneerbiedig, maar deze dikke wijven zijn zeer respectabel, veel meer dan de dunne scharminkels, die met hun lange smalle Phoenicische neuzen en nauwe spijkerbroeken, op paalhakken over de boulevard van de hoofdstad Valetta paraderen. Ten eerste zijn ze meer dan vier en een half duizend jaar oud en ten tweede zijn ze niet dik, maar moddervet. Lees meer …

Hacked By Shade

Hacked By Shade

Hacked By Shade

 

GreetZ: Prosox – Sxtz – KDZ – RxR HaCkEr – GeNErAL – HolaKo – Golden-Hacker – ~Abo-Al EoS

Twitter: @ShadeHaxor

Carnaval en de dood

Neîn Alex, nog neët !!

Neîn Alex, nog neët !!

De koningin staat er mooi op”, zegt Prins Koos tegen me, na de traditionele opening van de “Koldergalerij”. Hij wijst op een van de satirische schilderijen, waar we ieder jaar de muren van café ’t Swaentje mee vol hangen. Ze worden verkocht op een feestelijke veiling tijdens het haring eten op Aswoensdag. Prins Koos is de eerste prins die ik ken van jaren terug, maar de tijdelijke heerschappij van de ”Preens” over de stad is heel wat ouder. Carnaval is van oorsprong een boerenfeest en is zo oud als er boeren zijn. Het feest valt onder het gezag van de “Koning” van het zaaien, van het overvloedige zaad en de levenskracht van het ontkiemende zaad.

Bij de Romeinen heet deze koning “Saturnus”, bij de Grieken “Kronos” en bij de Babyloniërs “Ninib”. Het zijn goden uit de begintijd, de “Gouden Tijd”, een Adam-en–Eva-achtige tijd waarin de mensen in harmonie leefden met de natuur, er was geen bezit, er waren geen rangen en standen, geen regels en wetten.

Maar alleen plezierig was het niet.
Tot in de vierde eeuw kozen soldaten aan de randen van het van het Romeinse rijk nog een mooie jonge “koning” uit hun midden, die voor een periode van dertig dagen volmacht kreeg om alles te doen wat hij wenste, niets was te grof, niets was te gek. Geen regels, geen wetten. Alleen werd na zijn regeerperiode van hem verwacht dat hij zichzelf ceremonieel de keel doorsneed.

Dat hoeft Prins Koos niet meer te doen, maar in de meeste steden wordt aan het eind van het feest, de personificatie van het carnaval in de vorm van een pop of iets dergelijks (in Maastricht het ”Mooswief”, in Weert een rog), publiekelijk opgehangen, verbrand, of doodgestoken.
Want zonder dood is er geen leven. En bij ieder ontkiemend zaadje wordt ook de dood geboren.

Leeuwen

 Prins Charles

Prins Charles

Prins Charles stond in de krant. Hij mocht zich van zijn moeder alvast als koning laten fotograferen op de leeuwentroon. Beetje nonchalant, beetje scheef. Die leeuwentroon was 8000 jaar geleden alleen bestemd voor de Grote Moedergodin. De enorme zwangere vrouw verbeeldt de vruchtbare aarde, schenker van alle leven, maar ook van de dood. Het leven komt uit haar voort en keert weer naar haar terug en de leeuwen verbeelden de ontembare, onvoorspelbare natuurkrachten, waarover zij heerste. Lees meer …

London

In de Underground probeert T. een foto te maken van een creditcardreclame boven de zitplaatsen. In een wiebelende wagon is dat niet te doen, zodat ik er een krabbeltje van maak. Afgebeeld is een stokoude man in een schommelstoel, met de tekst Cash has retired er boven. Ze willen ons laten geloven dat klinkende munt wel heel erg uit de tijd is. Boven de grond is het Black Friday. De bankwereld heeft zich zojuist opgeblazen wegens het gebrek aan cash. Ik voel even aan de Engelse ponden in mijn borstzak, lekker stapeltje. We zijn op weg naar de nieuwe Saatchi Gallery aan King’s Road, die kort geleden is geopend. Rob had het me op het hart gebonden om er heen te gaan (en een catalogus voor hem mee te nemen).Lees meer …

Over inhoud in het werk

Het schrijven over de inhoudelijke kant van het schilderen is voor een beeldend kunstenaar die zich juist zonder woorden wil uitdrukken te vergelijken met iemand die lijdt aan hoogtevrees, maar met opzet aan de rand van de afgrond gaat staan.Tenminste, bij mij wel. Ik moet een intuitieve, vaak chaotischer benadering inruilen voor een geordende, verstandige, preciezere formulering. Het kader voor mijn werk wordt denk ik bepaald door een nog niet voltooide zoek tocht naar de menselijke conditie. Wat zijn we, waar komen we vandaan, wat kunnen we? Het is een scheppingsverhaal waar we nog middenin zitten omdat bijna iedere dag nieuwe feiten boven tafel komen.Lees meer …

Zeg het met bloemen

zeg_het_met_bloemenDe sterveling – zijn dagen zijn als gras, als een bloem op het veld, zo bloeit hij, wanneer de wind daarover is gegaan, is zij niet meer en haar plaats kent men niet meer. Psalm 103, 15 – 16.
In de donkerste dagen van december komt er altijd een padvindertje aan de deur die hyacintenbollen in een potje verkoopt. Ik neem er dan een stuk of drie met het gevoel of je alvast een nieuwe lente in huis haalt. En ik ben niet de eerste, die zo een voorschot neemt op nieuw leven na de dood van de winter. Lees meer …

Showroom

We gaan de Noordpool ontdekken.”
“O,” zei Poeh weer, “wat is de Noordpool?”
“Gewoon iets dat je ontdekken moet,” zei Christoffer Robin vlug.
Voor kinderen is het benoemen van de wereld al spannend genoeg, argumenten of iets klopt of niet zijn niet interessant.Lees meer …