We gaan de Noordpool ontdekken.”
“O,” zei Poeh weer, “wat is de Noordpool?”
“Gewoon iets dat je ontdekken moet,” zei Christoffer Robin vlug.
Voor kinderen is het benoemen van de wereld al spannend genoeg, argumenten of iets klopt of niet zijn niet interessant.Eigenlijk geldt dat ook nog steeds voor volwassenen. We zitten in de auto en horen een vreemd geklepper. Zegt mijn vrouw; ” er zit wat los in de motor, maar als je wat onderuit gaat zitten hoor je het minder.” En zeg ik; ”ach wel nee, dat is het klepje van het ventilatorpoortje.” En dan blijkt dat een slip van mijn jas nog buiten de deur hangt. Onze hersenen zijn er op uit om verbanden te leggen, ze hebben de eigenschap om van de gegevens een lopend verhaal te maken, dat een beeld van de buitenwereld weergeeft waar we mee kunnen leven, zonder dat we ons erg druk maken of het wel echt zo is. De geheugenprofessor Willem Wagenaar vroeg bij een experiment over de Bijlmerramp aan mensen of ze de televisiefilm van het neerstortende vliegtuig hadden gezien. 60 % antwoordde dat ze die gezien hadden, terwijl die film helemaal niet bestaat. Afgelopen zomer waren er op tv herhalingen te zien van het programma Showroom, waarin allerlei buitenbeentjes aan het woord kwamen met altijd een zeer particuliere kijk op de wereld. Ik herinner me nog een boer, die nog voor zijn geboorte met zijn magnetische ziel een goede moeder had weten aan te trekken en een oude visser aan de Lek die, de rust zelve, beweerde dat mensen nooit op de maan zouden kunnen lopen en hij glimlachte bij de gedachte aan al die idioten die er bij de zogenaamde filmbeelden ingetuind waren. Eigenaardigheden genoeg. De geknipte haren van kinderen uit Thailand laat men in een bootje van bananenblad in de rivier weg drijven zodat alle tekortkomingen ook mee verdwijnen. En de Germanen dachten dat Wodan zijn twee zwarte kraaien naar de aarde stuurde om de mensen te bespioneren door de schoorsteen en de ramen, op zoek naar stoute kinderen. Onzin natuurlijk, wij weten beter. De wetenschap verschaft ons algemeen geldende regels waar we altijd op kunnen vertrouwen. Maar nu hoorde ik laatst een zeer geleerde sterrenkundige verklaren, dat verreweg het grootste deel van het heelal helemaal niet bestaat uit atomen en moleculen, maar waar het dan wel uit bestond daar had hij geen idee van. Uiteindelijk zitten we gewoon met zijn allen in Showroom.